Oja, ik hield een blog bij!
Blijf op de hoogte en volg Jolien
30 Oktober 2014 | Nepal, Pātan
Hallo lieve mensen die mijn blog lezen!
Het is niet dat ik vergeten was dat ik een blog bij hield, maar had er simpel weg geen tijd voor. De dagen vliegen voorbij. Lynn in ik wonen nu inmiddels al bijna een maand in Patan. Patan is een hele mooie stad met prachtige tempels. Elke keer als ik door de stad loop verwonder ik mij door alle details in de tempels en gebouwen, ik heb nog nooit in mijn leven zoiets gezien. Ook het huis waar we in wonen bevalt me enorm. Het is hier erg gezellig met nog 2 andere studenten, uit Duitsland en België.
De laatste paar weken stonden in het teken van het schrijven van ons projectplan. Wat we van plan zijn te gaan doen en hoe we dat gaan uitvoeren. Elke dag lopen we door de gezellige maar drukke straten van Patan op weg naar Langangkel waar we de bus pakken naar Daphakel waar de SGCP is. De SGCP staat voor Self- help Group for Cerebral Palsy. Het is een organisatie die zich inzet voor kinderen met cerebrale parese (hersenbeschadiging).
Lynn en ik doen onderzoek naar hoe deze kinderen met cerebrale parese hun zelfverzorging zo zelfstandig mogelijk kunnen doen, zodat ze minder afhankelijk worden van hun ouders en kunnen participeren in hun maatschappij. Deze kinderen willen graag zelfstandig worden, maar worden in dit land door zo veel factoren beperkt. We gaan deze kinderen opzoeken in hun eigen woonomgeving, in hun eigen huis. Hoe dichtbij de nepalese cultuur kun je komen? Ik ben erg vereerd dat wij dit mogen doen en ik hoop dat ons onderzoek een meerwaarde gaat hebben voor deze kinderen, die op dit moment niet gezien worden als lid van de maatschappij.
Ondertussen is ons plan van aanpak af en vanaf volgende week staan de eerste huisbezoeken gepland. Om te vieren dat we ons plan van aanpak af hadden zijn we lekker een weekje op reis gegaan. Ik vind Nepal zo mooi dat ik me gewoon verplicht voel om meer van het land te zien. Lynn en ik zijn naar Pokhara geweest. Pokhara ligt aan het phewameer en met helder weer heb je een schitterend uitzicht op het hele Annapuna massief. Het was er werkelijk prachtig! tijdens ons verblijf was het Tihar festival. De hele stad was versierd met lichtjes en bij elke huis was een eigen gemaakte mandala op de stoep te vinden. Overal was muziek waarop de mensen gingen dansen. Ik kreeg hetzelfde gevoel als dat ik thuis heb wanneer het kerst is. Een warm familie gevoel. Mooi om deze tradities van zo dichtbij mee te maken. Tijdens ons verblijf zijn we naar Begnas Lake gereisd om daar te wandelen. Wauw, wat een natuur! Lynn en ik vonden het hier zo mooi, omdat er verder geen toeristen waren. Hier konden we echt helemaal tot rust komen. We verbleven daar in een idyllisch klein guest house en de volgende dag zijn we lekker in het meer gaan zwemmen. Daarvoor moesten we wel eerst een jungle walk met bloedzuigers overleven, maar het was het helemaal waard! De volgende dag stond parasailing op het programma. Helaas werd ik ziek en heb ik die dag niet meer gezien dat mijn bed en de wc..
Na 3 dagen Pokhara zijn we doorgereisd naar Chitwan National Park. 2 dagen op safari op zoek naar tijgers, olifanten, neushoorns en beren. De neushoorn hebben we daadwerkelijk gevonden! wat een indrukwekkende beesten. We zijn met een kano door het gebied geweest waar we veel krokodillen en prachtige vogels hebben gespot. We zijn te voet door de jungle geweest waar we apen hebben gezien en een kudde herten. Ook nog een lekkere olifantendouche gehad en heel veel bier gedronken in ons resort. Super afsluiting van ons veel te korte vakantie!
Ik hoop niet dat de blog te lang is geworden en dat je ondertussen in slaap bent gevallen, maar ik had zo veel meegemaakt dat ik het niet nog meer kon inkorten. Ik zou zelf een boek kunnen schrijven als ik dat zou willen. Ik beloof niet te lang te wachten met het schrijven van mijn volgende blog.
Tot de volgende keer!
Het is niet dat ik vergeten was dat ik een blog bij hield, maar had er simpel weg geen tijd voor. De dagen vliegen voorbij. Lynn in ik wonen nu inmiddels al bijna een maand in Patan. Patan is een hele mooie stad met prachtige tempels. Elke keer als ik door de stad loop verwonder ik mij door alle details in de tempels en gebouwen, ik heb nog nooit in mijn leven zoiets gezien. Ook het huis waar we in wonen bevalt me enorm. Het is hier erg gezellig met nog 2 andere studenten, uit Duitsland en België.
De laatste paar weken stonden in het teken van het schrijven van ons projectplan. Wat we van plan zijn te gaan doen en hoe we dat gaan uitvoeren. Elke dag lopen we door de gezellige maar drukke straten van Patan op weg naar Langangkel waar we de bus pakken naar Daphakel waar de SGCP is. De SGCP staat voor Self- help Group for Cerebral Palsy. Het is een organisatie die zich inzet voor kinderen met cerebrale parese (hersenbeschadiging).
Lynn en ik doen onderzoek naar hoe deze kinderen met cerebrale parese hun zelfverzorging zo zelfstandig mogelijk kunnen doen, zodat ze minder afhankelijk worden van hun ouders en kunnen participeren in hun maatschappij. Deze kinderen willen graag zelfstandig worden, maar worden in dit land door zo veel factoren beperkt. We gaan deze kinderen opzoeken in hun eigen woonomgeving, in hun eigen huis. Hoe dichtbij de nepalese cultuur kun je komen? Ik ben erg vereerd dat wij dit mogen doen en ik hoop dat ons onderzoek een meerwaarde gaat hebben voor deze kinderen, die op dit moment niet gezien worden als lid van de maatschappij.
Ondertussen is ons plan van aanpak af en vanaf volgende week staan de eerste huisbezoeken gepland. Om te vieren dat we ons plan van aanpak af hadden zijn we lekker een weekje op reis gegaan. Ik vind Nepal zo mooi dat ik me gewoon verplicht voel om meer van het land te zien. Lynn en ik zijn naar Pokhara geweest. Pokhara ligt aan het phewameer en met helder weer heb je een schitterend uitzicht op het hele Annapuna massief. Het was er werkelijk prachtig! tijdens ons verblijf was het Tihar festival. De hele stad was versierd met lichtjes en bij elke huis was een eigen gemaakte mandala op de stoep te vinden. Overal was muziek waarop de mensen gingen dansen. Ik kreeg hetzelfde gevoel als dat ik thuis heb wanneer het kerst is. Een warm familie gevoel. Mooi om deze tradities van zo dichtbij mee te maken. Tijdens ons verblijf zijn we naar Begnas Lake gereisd om daar te wandelen. Wauw, wat een natuur! Lynn en ik vonden het hier zo mooi, omdat er verder geen toeristen waren. Hier konden we echt helemaal tot rust komen. We verbleven daar in een idyllisch klein guest house en de volgende dag zijn we lekker in het meer gaan zwemmen. Daarvoor moesten we wel eerst een jungle walk met bloedzuigers overleven, maar het was het helemaal waard! De volgende dag stond parasailing op het programma. Helaas werd ik ziek en heb ik die dag niet meer gezien dat mijn bed en de wc..
Na 3 dagen Pokhara zijn we doorgereisd naar Chitwan National Park. 2 dagen op safari op zoek naar tijgers, olifanten, neushoorns en beren. De neushoorn hebben we daadwerkelijk gevonden! wat een indrukwekkende beesten. We zijn met een kano door het gebied geweest waar we veel krokodillen en prachtige vogels hebben gespot. We zijn te voet door de jungle geweest waar we apen hebben gezien en een kudde herten. Ook nog een lekkere olifantendouche gehad en heel veel bier gedronken in ons resort. Super afsluiting van ons veel te korte vakantie!
Ik hoop niet dat de blog te lang is geworden en dat je ondertussen in slaap bent gevallen, maar ik had zo veel meegemaakt dat ik het niet nog meer kon inkorten. Ik zou zelf een boek kunnen schrijven als ik dat zou willen. Ik beloof niet te lang te wachten met het schrijven van mijn volgende blog.
Tot de volgende keer!
-
30 Oktober 2014 - 16:01
Co Reijnders:
mooi verhaal Jolien. Leuk he, Nepal? en mooi.....
succes verder me de huisbezoeken.
groetjes
co
-
30 Oktober 2014 - 16:26
Corrie En Co :
fijn om te horen dat het goed met jullie gaat en dat jullie hebben genoten van Pokhara en Chitwan. Ja en dat ziek zijn, misschien van het water waar je in gezwommen hebt? Hier alles goed, alleen stront verkouden en het is maar 8 graden. Ik hoop veel van jullie te lezen, geniet van de bezoekjes bij de mensen thuis, namaste en tot ziens. -
30 Oktober 2014 - 16:47
Mam:
Heel mooi geschreven Jolien!
Fijn om te lezen dat het je goed gaat daar en dat je kunt genieten van al het moois om je heen.
Wel vervelend dat je een beetje ziek was! Goed schoon flessen water blijven drinken he?
Pas goed op jezelf!
Ik kijk uit naar je volgende blog -
30 Oktober 2014 - 16:49
Mam:
Groetjes, ook voor Lynn! -
30 Oktober 2014 - 17:13
Sita:
Lieve jo. Leuk om weer een blog van je te lezen :) ik ben blij dat je het zo naar je zin hebt en ook nog veel van het land hebt kunnen zien in jullie mini vakantie! Ondanks dat ik zelf in een prachtig land ben maken je verhalen me wel jaloers hoor! Heel veel succes en plezier nog. En tsja ziek worden hoort er helaas bij :( hopelijk voel je je nu beter. En zoals je mama zegt: pas goed op jezelf! Maar dat doe je vast wel.
Dikke kus Siet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
