Ramro!
Blijf op de hoogte en volg Jolien
15 November 2014 | Nepal, Pātan
Hoi lieve allemaal,
Ik keek in mijn agenda en ik zag dat ik gewoon al op de helft zit van mijn tijd hier in Nepal. Ben al 7 weken hier en nog 7 weken te gaan voor ik mijn lieve vriendje, familie en vrienden weer kan zien. De eerste 7 weken zijn echt voorbij gevlogen en heb het nog steeds naar mijn zin hier. Het is zo fascinerend om in een hele andere cultuur te leven. Ik voel me schuldig als ik een biertje drink, ik moet er op letten dat ik altijd mijn schouders bedek ook al heb ik het nog zo warm! Ik ben nog steeds niet gewend een spugende mensen op straat en het vele afval. En ik zal hier nooit, maar dan ook nooit durven te rijden haha! Het openbaar vervoer hier is elke dag weer een avontuur, gisteren moest ik achter aan een tuc tuc hangen omdat die zo vol zat, heel normaal hier. De titel van dit blog is 'ramro' Ramro betekend 'goed' en wordt hier veel gebruikt. Als het eten lekker is, als je iets goeds presteert, als je iets moois hebt gekocht. Alles is Ramro. Ik voel me ook gewoon Ramro :D
Lynn en ik hebben een hele mooie Kurta op maat laten maken die we aan doen als we op homevisits gaan. Een kurta is kleding die door de meeste vrouwen hier wordt gedragen. Ik krijg er leuke reacties op. Mensen vinden het leuk dat je met hun cultuur mee gaat, het laat respect zien. Al denken nu wel veel mensen dat ik dan ook vast wel vloeiend Nepali spreek, wat niet het geval is. Er zijn ook mensen die verbaasd zijn dat westerse vrouwen een Kurta dragen, omdat ze zelf zo graag westerse kleding (willen) dragen.
De homevisits vind ik echt enorm interessant. Een handicap wordt in Nepal vaak gezien als een straf van de Goden voor een zonde uit een vorig leven, een schade dus. Gehandicapte kinderen worden daarom vaak ver weg gestopt uit schaamte of zelfs verstoten. Gelukkig zie ik tijdens de homevisits heel veel liefde tussen ouders en kind. Ze willen echt het beste voor hun kind en zijn erg blij met alle hulp die ze krijgen, ook al is het maar klein. Ik voel me ook erg welkom bij de mensen thuis. Ook al hebben de mensen hier zo weinig, ze willen goed voor hun gasten zorgen. Ze komen altijd met thee en/of wat te eten.
De home visitor waarmee we op pad gaan is echt een sympathieke man. Hij is er niet voor opgeleid maar is getraind door professionals binnen de stichting en doet zo'n goed werk! Hij maakt zijn speelgoed en materialen voor de kinderen helemaal zelf en kan goed anticiperen en improviseren in de situatie. Hij gebruikt piepschuim om vormen mee te maken en snoeppapiertjes die glinsteren en bonen en rijst voor sensorische integratie. Als ik kijk naar hoe wij in Nederland werken met alle dure apparatuur die we kunnen kopen... we moeten echt oppassen dat we hierdoor onze creativiteit niet verliezen.
Naast de homevisits houden Lynn en ik ook altijd tijd vrij om nog meer van het land te zien. Lynn's ouders zijn vorig weekend aangekomen en met hun zijn we naar Bhaktapur geweest. Bhaktapur is DE culturele stad van Nepal. Ik heb nog nooit zoveel mooie oude tempels bij elkaar gezien en ieder met een eigen geschiedenis. Ook heb ik kennis mogen maken met de 'Healing bowls' of de 'Singing bowls'. Ze maken geluiden die een diepe staat van ontspanning creëert, met als doel verlichting te zoeken.
Sinds ik in Nepal verblijf doe ik ook aan yoga. Yoga past heel goed bij deze cultuur en daarom wilde ik er kennis mee maken. Nu ga ik zo'n 2 a 3 keer per week en het is heerlijk! Even weg van de drukke straten in Patan en even niet denken aan ons onderzoek en wat er allemaal nog gedaan moet worden. Ik voel me er relaxed, fit en blij door.
Ik hoop dat jullie het wederom leuk vonden om mijn blog te lezen en tot gauw!
Lieve groetjes en Namasté vanuit Patan, Nepal.
Ik keek in mijn agenda en ik zag dat ik gewoon al op de helft zit van mijn tijd hier in Nepal. Ben al 7 weken hier en nog 7 weken te gaan voor ik mijn lieve vriendje, familie en vrienden weer kan zien. De eerste 7 weken zijn echt voorbij gevlogen en heb het nog steeds naar mijn zin hier. Het is zo fascinerend om in een hele andere cultuur te leven. Ik voel me schuldig als ik een biertje drink, ik moet er op letten dat ik altijd mijn schouders bedek ook al heb ik het nog zo warm! Ik ben nog steeds niet gewend een spugende mensen op straat en het vele afval. En ik zal hier nooit, maar dan ook nooit durven te rijden haha! Het openbaar vervoer hier is elke dag weer een avontuur, gisteren moest ik achter aan een tuc tuc hangen omdat die zo vol zat, heel normaal hier. De titel van dit blog is 'ramro' Ramro betekend 'goed' en wordt hier veel gebruikt. Als het eten lekker is, als je iets goeds presteert, als je iets moois hebt gekocht. Alles is Ramro. Ik voel me ook gewoon Ramro :D
Lynn en ik hebben een hele mooie Kurta op maat laten maken die we aan doen als we op homevisits gaan. Een kurta is kleding die door de meeste vrouwen hier wordt gedragen. Ik krijg er leuke reacties op. Mensen vinden het leuk dat je met hun cultuur mee gaat, het laat respect zien. Al denken nu wel veel mensen dat ik dan ook vast wel vloeiend Nepali spreek, wat niet het geval is. Er zijn ook mensen die verbaasd zijn dat westerse vrouwen een Kurta dragen, omdat ze zelf zo graag westerse kleding (willen) dragen.
De homevisits vind ik echt enorm interessant. Een handicap wordt in Nepal vaak gezien als een straf van de Goden voor een zonde uit een vorig leven, een schade dus. Gehandicapte kinderen worden daarom vaak ver weg gestopt uit schaamte of zelfs verstoten. Gelukkig zie ik tijdens de homevisits heel veel liefde tussen ouders en kind. Ze willen echt het beste voor hun kind en zijn erg blij met alle hulp die ze krijgen, ook al is het maar klein. Ik voel me ook erg welkom bij de mensen thuis. Ook al hebben de mensen hier zo weinig, ze willen goed voor hun gasten zorgen. Ze komen altijd met thee en/of wat te eten.
De home visitor waarmee we op pad gaan is echt een sympathieke man. Hij is er niet voor opgeleid maar is getraind door professionals binnen de stichting en doet zo'n goed werk! Hij maakt zijn speelgoed en materialen voor de kinderen helemaal zelf en kan goed anticiperen en improviseren in de situatie. Hij gebruikt piepschuim om vormen mee te maken en snoeppapiertjes die glinsteren en bonen en rijst voor sensorische integratie. Als ik kijk naar hoe wij in Nederland werken met alle dure apparatuur die we kunnen kopen... we moeten echt oppassen dat we hierdoor onze creativiteit niet verliezen.
Naast de homevisits houden Lynn en ik ook altijd tijd vrij om nog meer van het land te zien. Lynn's ouders zijn vorig weekend aangekomen en met hun zijn we naar Bhaktapur geweest. Bhaktapur is DE culturele stad van Nepal. Ik heb nog nooit zoveel mooie oude tempels bij elkaar gezien en ieder met een eigen geschiedenis. Ook heb ik kennis mogen maken met de 'Healing bowls' of de 'Singing bowls'. Ze maken geluiden die een diepe staat van ontspanning creëert, met als doel verlichting te zoeken.
Sinds ik in Nepal verblijf doe ik ook aan yoga. Yoga past heel goed bij deze cultuur en daarom wilde ik er kennis mee maken. Nu ga ik zo'n 2 a 3 keer per week en het is heerlijk! Even weg van de drukke straten in Patan en even niet denken aan ons onderzoek en wat er allemaal nog gedaan moet worden. Ik voel me er relaxed, fit en blij door.
Ik hoop dat jullie het wederom leuk vonden om mijn blog te lezen en tot gauw!
Lieve groetjes en Namasté vanuit Patan, Nepal.
-
15 November 2014 - 11:30
Broerlief En Schoonzus:
Heej zussie! Helemaal top om te lezen;) nog steeds jaloers:p tot over 7 weken!
kusjes Broer en schoonzus:D -
15 November 2014 - 12:13
Corrie En Co:
hallo Jolien en Lynn, wat heerlijk dat jullie het zo naar je zin hebben. Ik mis het wel hoor. Wij hebben ondertussen alweer 2 markten gehad en een presentatie en alweer 650 euro binnengehaald. Fijn dat jullie zo genieten. Over een paar dagen kom t Gonnie naar Nepal. Zij blijft een paar dagen bij Madan en komt dan naar jullie plek. heel veel plezier nog en succes met jullie onderzoek, liefs uit Enkhuizen. -
15 November 2014 - 13:46
Mam:
Hai schat!
Hier is alles ook Ramro!
Fijn dat je het nog steeds naar je zin hebt en dat je geniet!
Lekker relaxen met yoga en klankschalen!
Succes met jullie onderzoek!
Tot skypes!
Mam en Pap -
18 November 2014 - 17:25
Co Reijnders:
mooi verslag Jolien, en ook zo herkenbaar.
ben blij dat je het naar je zin hebt in het echte nepal.....
heel veel succes met de studie, en groetjes, ook aan Lyn
co
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
